Οι Δημοτικές εκλογές του 2010 φαντάζουν μακρινές, αλλά το μέλλον της πόλης σίγουρα είναι ζοφερό. Τα αποτελέσματα των τελευταίων εκλογικών αναμετρήσεων έχουν δείξει, ότι οι πολίτες εναλλάσσουν τις δημοτικές αρχές, ανά τετραετία. Αυτό είναι απόρροια του γεγονότος ότι οι πολίτες ψηφίζουν αρνητικά και όχι θετικά. Αποδοκιμάζουν, και επιλέγουν μια νέα Δημοτική Αρχή με μοναδικό κριτήριο την απογοήτευση από την προηγούμενη.
Θα πρέπει να θεωρείται βέβαιο ότι βασικό αντικείμενο της αναμέτρησης είναι τα προβλήματα και το μέλλον της πόλης, και όχι η κομματική καταγραφή. Τα κόμματα έχουν το δικό τους ρόλο να παίξουν, και σίγουρα έχουν θέσεις για την Τοπική Αυτοδιοίκηση. Αυτές όμως θα πρέπει να τις πραγματώνουν με μοχλό τις τοπικές κοινωνικές δυνάμεις, και όχι να τις επιβάλουν.
Το γεγονός ότι στη χώρα μας δεν οικοδομήθηκε ποτέ ένα σοβαρό κοινωνικό κράτος, με σταθερά δικαιώματα και υποχρεώσεις προς και από τους πολίτες, αλλά αντίθετα οι πολίτες διαπαιδαγωγήθηκαν στα κομματοκεντρικά πελατειακά κυκλώματα και στις δουλείες που αυτά συνεπάγονταν, δεν επέτρεψε στο θεσμό της Αυτοδιοίκησης να υπηρετήσει ένα κοινωνικά προσανατολισμένο στόχο.
Αυτό που χρειάζεται είναι η αλλαγή σελίδας, το πέρασμα από τη διαχειριστική στη δημιουργική πολιτική. Η διαδρομή όμως αυτή προϋποθέτει «συνενοχή – συνυπευθυνότητα» των πολιτών. Το μοντέλο των στιγμιαία συμμετεχόντων ανά τετραετία πολιτών, έχει αποβεί καταστρεπτικό, και πρέπει να εκλείψει. Για να πραγματωθεί όμως αυτό, θα πρέπει να υπάρξει όραμα και προγραμματισμός από πλευράς των ιθυνόντων. Πάνω απ’ όλα όμως είναι προαπαιτούμενο η συνεννόηση.
Συνήθως οι υποψήφιοι τοπικοί άρχοντες χαϊδεύουν αυτιά, και με μεγαλοστομίες προσπαθούν να «καταλάβουν» ως λάφυρο την πόλη. Όταν δε πετύχουν τον στόχο τους, ακολουθούν το μοντέλο διοίκησης «βλέποντας και κάνοντας». Λειτουργούν σαν να μην έχει υπάρξει προεκλογική περίοδος, και χρησιμοποιούν τον «χρήσιμο χρόνο» της τετραετίας, ως εργαλείο για την πολιτική τους επιβίωση.
Εκείνο που χρειάζεται είναι μια συνεννόηση πάνω σε βασικούς τομείς της ζωής της πόλης, απ’ όλες τις δυνάμεις που ευελπιστούν να φανούν χρήσιμες, για ένα καλύτερο μέλλον. Τέτοιες δυνάμεις υπάρχουν, μόνο που για να δώσουν μια ευκαιρία στην πόλη, θα πρέπει να συνεργαστούν, αφήνοντας στη λήθη προκαταλήψεις και τραύματα του παρελθόντος. Πρώτιστα θα πρέπει να υπάρξει η βάση συνεννόησης, και να συμφωνηθεί ένα κοινό πεδίο δράσης, με σαφώς προκαθορισμένους στόχους. Δεν είναι δυνατό να κτίσεις μια πυραμίδα ξεκινώντας από την κορυφή. Ο «ηγέτης» θα προκύψει από την ανάγκη πραγμάτωσης των στόχων.
Μοναδικό μέλημα όλων θα πρέπει να είναι, με βάση την κοινή λογική να δώσουμε μια ευκαιρία στην πόλη να «ανασάνει. Να γίνει πεποίθησή μας ότι μπορεί και πρέπει να αλλάξει σε λειτουργία, ποιότητα και αισθητική, να γίνει φιλική, προσιτή, ανθρώπινη, συμμετοχική.
ΣΑΡΑΦΙΔΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ
ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου