Αλλού βαρούν τα όργανα κι αλλού χορεύει η νύφη...

Αλλού βαρούν τα όργανα κι αλλού χορεύει η νύφη...

Από τον ΤΙΜΑΙΟ ΠΛΑΤΩΝΙΔΗ

Έλυσαν τα προβλήματα του οίκου τους Μπορίσοφ, Φωτιάδης, Αραμπατζής και ανέλαβαν επί Βουλγαρικού εδάφους να λύσουν και τα προβλήματα των ελλήνων αγροτών. Το δρόμο στο Νομάρχη Σερρών άνοιξε το «Συντονιστικό» των αγροτών Προμαχώνα. Με τον τηλεοπτικό αστέρα Αραμπατζή να κορδακίζεται στα τηλεοπτικά παράθυρα και να εξαπολύει τους μύδρους του προς κάθε κατεύθυνση, πλην του πρωταγωνιστή των Εξεταστικών επιτροπών και γνωστό από την προτίμησή του στα εγχώρια πούρα, τέως Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης Αλέξανδρο Κοντό. Πώς να κρύψει κανείς τις...

συμπάθειές προς τον καθοδηγητή του, τον αναμορφωτή της αγροτικής μας οικονομίας, τον ευλογούντα και αγιάζοντα λίμνες, λιμνοθάλασσες, δασικές εκτάσεις; Τον πολιτικό ογκόλιθο που ανέλαβε να διεκπεραιώσει το έργο της ψηφιοποίησης των αγροτεμαχίων και στο Νομό Σερρών, αλλά χάθηκε κάπου μεταξύ Στρυμώνος και Αλιάκμονος, μεταξύ σφύρας και άκμονος; Νυν υπέρ πάντων αγών! Να κατακτήσουν κι οι Έλληνες αγρότες το επίζηλο βιοτικό επίπεδο των Βουλγάρων ομολόγων τους. Ζήλωσαν οι αγρότες του Συντονιστικού Προμαχώνα και ο Νομάρχης Σερρών τη δόξα των Βουλγάρων πολιτικών που στερεώνουν την Ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας τους προτείνοντας στους Ευρωπαίους εταίρους ως Επίτροπο την κομψευόμενη κυρία με τις επιλήψιμες διασυνδέσεις. Τόπος σύσκεψης, τις πρώτες μεταμεσονύκτιες ώρες, το Βουλγαρικό έδαφος, δίπλα ακριβώς στο Casino. Να έχει και ισχυρό συμβολισμό η συνάντηση, να μεγεθύνεται το μήνυμα προς όλες τις κατευθύνσεις για το διακριτό ρόλο των αρχόντων του ν-οστού βαθμού τοπικής εξαθλίωσης και τις πολιτισμικές τους παραστάσεις. Τι κι αν καταλύονται θεσμοί και όργανα!
«Η τιμή της πατρίδας στα σκουπίδια», όπως έγραφε κι Γιάννης Ρίτσος, ουν και την εκατονταετηρίδα από τη γέννησή του γιορτάσαμε το 2009, υποθέτω και στη Νομαρχία Σερρών. Όλα αυτά προς δόξαν του αγροτικού κινήματος. Πολύφερνες προξενήτρες που υποβάλλουν τα σέβη τους στις αρχές μιας χώρας που στις αναπτυξιακές της προοπτικές ήταν να σβήνει στις μεθόριες περιοχές τα ασίγαστα πάθη των εγχώριων αρσενικών.
Άλλαξαν οι καιροί, αντιστράφηκαν οι ρόλοι. Το λέει εξάλλου κι ένα αναρτημένο σύνθημα σε κάποιο οδόφραγμα : «Γυναίκα Υπουργός, γαμιέται ο γεωργός». Σιγά που θα αντιδράσει στο σύνθημα αυτό η προοδευτική ακαδημαϊκή κόπρος που ευαισθητοποιείται δια πάσαν νόσον και μαλακίαν, αλλά δεν τολμά να καταδικάσει τον απροκάλυπτο μισογυνισμό κάποιων που το μόχθο και το μεράκι του παραδοσιακού αγρότη τον μετέτρεψαν σε κάλπικη μονέδα επιδοτούμενη. Επειδή έχει ο καιρός γυρίσματα, ας θυμούνται οι μεταμεσονύκτιοι οδοιπόροι το θυμόσοφο δίστιχο:
Εκεί που σ' αγαπούν να μην πολυπηγαίνεις,
γιατί αν τύχει και σε βαρεθούν δε θα' χεις τί να γένεις.