πολιτισμος

Αυστραλία, 220 χρόνια ιστορίας, 17 τοποθεσίες στον Κατάλογο της Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO - Ελλάδα, 6.000 χρόνια ιστορίας, 17 τοποθεσίες UNESCO

think politics | Δευτέρα 16 Μαρτίου 2009 Γράφουν στο δελτίο τύπου τους οι “Δημοκρατικοί”: “Ο πολιτισμός για την Ελλάδα είναι μια εν βαθιά υπνώσει βιομηχανία, η οποία εάν έμπαινε σε λειτουργία θα έλυνε δια μιας το βαρύ πρόβλημα ανεργίας, δημιουργώντας εκατοντάδες χιλιάδες πρόσθετες θέσεις απασχόλησης, όπου θα μπορούσαν να βρουν ποιοτική εργασία νέοι άνθρωποι. Διότι, ο ελληνικός πολιτισμός, παρά την εγκατάλειψη και την αδιαφορία της πολιτικής ηγεσίας της χώρας, εξακολουθεί να εμπνέει εκατοντάδες εκατομμύρια λάτρεις της Ελλάδας σε όλον τον κόσμο.
Η απουσία του κράτους όμως στον πολιτισμό είναι τραγική, αποτελεί ένα ακόμη θλιβερό γεγονός που προκαλεί αγανάκτηση και μελαγχολία σε κάθε Έλληνα πολίτη που κατανοεί, σέβεται και αναγνωρίζει τους πολιτιστικούς θησαυρούς που έχει κληρονομήσει από τις παρελθούσες γενιές που συνέβαλαν στη δημιουργία αυτού του μοναδικού πλούτου. Η σαφέστερη ένδειξη για την κατάντια και την παντελή αδιαφορία του ελληνικού κράτους -διοίκησης και πολιτικού κόσμου- για τον πολιτισμό είναι η Λίστα της Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO. Σε αυτόν τον παγκοσμίως αναγνωρισμένο θεσμό, η Ελλάδα, με τα 6.000 χρόνια εκρηκτικής παραγωγής ιστορίας και πολιτισμού, εκπροσωπείται με μόλις 17 μνημεία και περιοχές [http://whc.unesco.org].
Για να γίνει κατανοητό το μέγεθος της ανισομέρειας στην συμμετοχή σε αυτόν τον κορυφαίο παγκόσμιο θεσμό της Πολιτιστικής Κληρονομιάς, αρκεί μια σύγκριση με την Αυστραλία, μια χώρα που η ιστορία της ξεκίνησε μόλις το 1787, όταν οι πρώτοι έποικοι εγκαταστάθηκαν στα εδάφη της, μιας και οι προϋπάρχοντες γηγενείς Αβορίγινες μάλλον ελάχιστα μνημεία πολιτισμού έχουν να επιδείξουν. Η σπουδαία αυτή χώρα του Νέου Κόσμου έχει καταφέρει να εγγράψει στη Λίστα της Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO, επίσης 17 τόπους και μνημεία!
Η ένταξη τοποθεσιών και μνημείων στον Κατάλογο της UNESCO απαιτεί πολιτική βούληση και σχετική ανάληψη δράσης από το Υπουργείο Πολιτισμού. Η μη ένταξη στον κατάλγο δεκάδων περιοχών και μνημείων παγκόσμιας ακτινοβολίας που διαθέτει η χώρα μας, όχι μόνο υπονομεύει τις προοπτικές ισχυρής προστασίας και ανάδειξης των πολιτιστικών αυτών θησαυρών της ανθρωπότητας αλλά επιπλέον, οδηγεί σε απώλεια ευκαιριών για την ανάπτυξη πολιτιστικού τουρισμού μαζικής κλίμακας, μια οικονομική δραστηριότητα που εάν αναπτυχθεί συστηματικά θα μπορούσε να προσφέρει την ιδανικότερη λύση στην δραματικά ελλειμματική μας εθνική οικονομία.
Ενδεικτικά , αναφέρουμε ορισμένες τοποθεσίες παγκόσμιας ακτινοβολίας που διαθέτει σε σχετικά καλά διατηρημένη κατάσταση η Ελλάδα και οι οποίες θα μπορούσαν να έχουν πολύ καλύτερη τύχη εφόσον προσέλκυαν, μέσω της UNESCO, το ενδιαφέρον της διεθνούς αγοράς πολιτιστικού τουρισμού.
Αρχίζουμε με τους χώρους των αρκετά εκτεταμένων οικιστικών πυρήνων, πανέμορφων αστικών συγκροτημάτων, όπως η Ερμούπολη, το Ναύπλιο, τα Χανιά, το Ρέθυμνο, η Κέρκυρα, η Πλάκα και τα Αναφιώτικα στην Αθήνα. Συνεχίζουμε με τους μοναδικούς οικισμούς που κατόρθωσαν και διασώθηκαν μέχρι σήμερα - με τυχαία σειρά- όπως, η Μονεμβασιά, η χώρα της Αμοργού, η Απολλωνία και ο Αρτεμώνας στη Σίφνο, τα Φηρά, η Οία, η Πλάκα στη Μήλο, η χώρα της Φολεγάνδρου, η Σύμη, το Μανδράκι της Νισύρου, ο Όλυμπος της Καρπάθου, η Σκύρος, η Σέριφος, το Νυμφαίο στη Φλώρινα, η παλιά πόλη της Καβάλας, η Ζαγορά, η Μακρυνίτσα, οι Μηλιές, η Βυζίτσα και η Πορταριά στο Πήλιο, τα Ζαγοροχώρια, η Στεμνίτσα, η Καρύταινα, ο Παντελεήμονας στην Πιερία, κ.ο.κ. Και κλείνουμε με τους εκατοντάδες αρχαιολογικούς χώρους - διαμάντια, όπως η αρχαία Σαμοθράκη, η Λίνδος, η Μεθώνη και η Κορώνη, το Παλαμήδι και η Ακροναυπλία, το Χλεμούτσι, η Όλυνθος, το αρχαίο θέατρο της Θάσου, η αρχαία Κόρινθος, η Ακροκόρινθος, η αρχαία Νεμέα και αναρίθμητες ακόμη περιοχές με ανεπανάληπτους αρχαιολογικούς θησαυρούς παγκόσμιας ακτινοβολίας.
Θέλουμε να πιστεύουμε ότι δεν είναι αργά για την ανάληψη δράσης σε αυτό το πεδίο νευραλγικής σημασίας για την προστασία και ανάδειξη της κληρονομιάς μας και την εξεύρεση νέων πραγματικών πόρων για την έξοδο από την οικονομική κρίση διαρκείας που έχει εισέλθει η χώρα. Για την επιτυχή έκβαση του εθνικού αυτού στόχου απαιτείται η συγκρότηση ειδικού φορέα προετοιμασίας φακέλων υποψηφιότητας μνημείων και τοποθεσιών προς ένταξη στον κατάλογο της UNESCO, ο οποίος μπορεί να στελεχωθεί με υψηλότατου επιπέδου ανθρώπινο δυναμικό από τις κοινότητες των αρχαιολόγων, των συντηρητών τέχνης, των ιστορικών τέχνης και άλλων συναφών ειδικοτήτων, εκ των οποίων η Ελλάδα διαθέτει απεριόριστες δεξαμενές.